Het Verdrag tot afschaffing van het vereiste van legalisatie voor buitenlandse openbare akten is opgesteld in 1960 tijdens de Negende Zitting van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht.
Het verdrag heeft als doel de soms tijdrovende of kostbare legalisatie van buitenlandse openbare akten af te schaffen, en te vervangen door een eenvoudige formaliteit.
Het Apostilleverdrag maakt legalisatie niet overbodig, maar vereenvoudigt de gebruikelijke formaliteiten in het internationale juridische verkeer, zonder verlies van rechtszekerheid. De legalisatieketen wordt beperkt tot één legalisatie, de apostillestempel. Met een apostille hoeft het document niet meer gelegaliseerd te worden door de ambassade of het consulaat van het land waar u het document gaat gebruiken.
De apostille wordt afgegeven door een daartoe aangewezen centrale autoriteit. In Nederland zijn dat de griffiers van de arrondissementsrechtbanken.